Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2016

Ο λόφος της διαχρονικής ντροπής (Χιλιομόδι)

Γράφει ο Βασίλης Μπαλάφας

Εδώ και ημέρες παρακολουθώ την ιστορία για τα σκουπίδια όπως εξελίσσεται στο Δήμο Κορινθίων με το ενδιάμεσο στάδιο της "αναταραχής" στη χαβούζα λίγο έξω από το Χιλιομόδι.
Υπενθυμίζω ότι η οικογένειά μου μαζί με άλλους κατοίκους της περιοχής λίγο πριν το Μαψό ήταν οι πολύ λίγοι πριν 10 χρόνια που έστειλαν στο εδώλιο κατηγορούμενους όσους υλοποίησαν την ανεξέλεγκτη χωματερή που σήμερα έχει εξελιχθεί σε βουνό που έχει περάσει την κορφή από εκείνο στο οποίο βρίσκεται το νταμάρι του Λαρσινού.
Κανείς από όσους σήμερα κόπτονται δεν ήταν τότε εκεί, όταν η απόφαση του δικαστηρίου ήταν η προσωρινή χρήση του σημείου. Έκτοτε πέρασε σχεδόν μια δεκαετία με το παιχνίδι να παίζεται το ίδιο κάθε φορά και ο λόφος όλο και να μεγαλώνει.
Τα έγραψα κάποτε σε ένα blog, όσοι θυμούνται καλώς.
Όταν είδα ποιοι ενεπλάκησαν αυτές τις ημέρες, παρά το άμεσο ενδιαφέρον που είχα, συνέστησα στους ανθρώπους μου υπομονή και αναμονή.
Έβλεπα τι θα ερχόταν. Σχεδόν ήμουν σίγουρος ότι θα ακουγόταν ξανά και η περίφημη ιστορία περί Γκα που φαίνεται ότι σε μερικούς δεν έβαλε μυαλό. Και όντως ξανακούστηκε.
Όπως και ξανάγιναν "ήρωες" όσοι "επέτυχαν" να πάρει παράταση η χαβούζα υπό όρους ...
Μα αλήθεια, σε ποιους νομίζουν ότι απευθύνονται όλοι αυτοί ; Τι όρους μπορεί να έχει η χαβούζα ; Η χαβούζα είναι χαβούζα άνευ όρων.
Ήμουν επίσης σίγουρος ότι στο τέλος κάπως θα τα "έβρισκαν" γιατί ο ένας είναι πιο εξαρτημένος από τον άλλον και προς τον άλλον. Και η χαβούζα παρέμεινε χαβούζα όπως ήταν αναμενόμενο.
Κάποια στιγμή θα μιλήσουν εκείνοι που πρέπει και όχι οι όψιμοι που "ανακάλυψαν την Αμερική" πριν λίγους μήνες.
Όσο για τους εισαγγελείς, φώναζα πριν χρόνια ότι θα έπρεπε να εξετάσουν και το ρόλο των σκουπιδιών στις μεγάλες πυρκαγιές. Όλοι έκαναν ότι δεν άκουσαν. Μηδενός εξαιρουμένου. Το αποτέλεσμα όλων αυτών των βαρύγδουπων ανακοινώσεων μιλάει από μόνο του.
Η χαβούζα παραμένει χαβούζα και κανείς δεν φιλοτιμείται τουλάχιστον να ρίχνει λίγο χωματάκι πάνω από τα απορρίμματα. Το τρομερό είναι ότι διάβασα για ένα υπαίθριο θέατρο που σχεδιάζεται να γίνει στο ύψωμα του Νικηταρά.
Από εκεί οι θεατές θα βλέπουν ολοκάθαρα το λόφο των σκουπιδιών, το λόφο της διαχρονικής ντροπής όλων των υπευθύνων, όψιμων και μη.


 http://www.sfedona.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Διαβάστε

Η Πολιορκία της Κορίνθου, του μεγάλου Φιλέλληνα και συνθέτη Ροσσίνι – το πρώτο Live Aid στην ιστορία!

Gioachino Antonio Rossini, στο Παρίσι, 1865. Ο Τζοακίνο Ροσσίνι (Gioachino Rossini), γεννήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 1792 σε μια μικρή λ...